تغییرات برخی از آنزیم های کبدی و سطح چربی های خون بدنبال تمرینات منظم تداومی و تناوبی هوازی در موش های مسن

زمینه و هدف: مطالعات مختلفی تاثیر تمرینات شدید بدنی را بر افزایش سرمی آنزیم های کبدی نشان داده اند، اما تأثیر تمرینات منظم ورزشی به ویژه بر آنزیم های بافت کبد کاملاً مشخص نیست. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرینات منظم تداومی و تناوبی هوازی بر برخی آنزیم های بافت کبد شامل آسپارتات آمینوترانسفراز (ast)، آلکالین فسفاتاز (alp) و آلانین آمینوترانسفراز (alt) و سطح چربی های خون طراحی گردید. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 56 سر موش صحرایی ماده ویستار با وزن 93/4  62/325 گرم و سن 21 ماه به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تداومی و تناوبی تقسیم شدند. گروه تداومی، دویدن روی نوار گردان بدون شیب را به مدت 6 و 12 هفته و گروه تناوبی، همین تمرینات را همراه با فواصل استراحتی بین نوبت های تمرینی دویده اند. به منظور اندازه گیری آنزیم های کبدی، بافت برداری کبد با شرایط کاملاً مشابه در قبل و بعد از 6 و 12 هفته (روزانه 5 تا 10 دقیقه) تمرین انجام شد. همچنین مقادیر hdl-c و ldl-c با روش آنزیماتیک تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: انجام 6 و 12 هفته تمرینات تداومی و تناوبی باعث افزایش معنی داری در سطوح آنزیم های alt، ast و alp نسبت به پیش از آزمون شد (001/0p=) اما سطوح این متغیرها پس از 12 هفته تمرین تناوبی به طور معنی داری کمتر از تمرین تداومی بود (05/0p<). به دنبال تمرینات منظم، مقادیر ldl-c به طور معنی داری کاهش (05/0p<) و مقادیر hdl-c به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان دادند (001/0p=). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه اعمال فواصل استراحتی بین وهله های تمرینی باعث کاهش استرس کبدی در موش های مسن شده است، اما تحقیقات بیشتری برای تائید این نتایج در افراد سالمند مورد نیاز می باشد.